De eerste editie van Maai Mei Niet was een succes. 5 miljoen bijen konden elke dag eten dankzij de ongemaaide gazons van duizenden Vlamingen en 60 steden en gemeenten. 72 procent van de deelnemers zag meer leven in haar/zijn tuin. 92 procent zal ook in de toekomst minder maaien.
De lindes in deze historische lindendreef uit de 14e eeuw, tussen de kerk en een oude hoeve, waren ziek geworden. Een oud zeer was de oorzaak: de plantvakken van de bomen werden niet gerespecteerd.
Uit navraag door Het Ministerie voor Natuur bij de dienst Onroerend Erfgoed bleek de dreef met bomen niet beschermd te zijn. Die hebben wij aangevraagd én verkregen na een plaatsbezoek en -beschrijving door Koen Himpe, onderzoeker bij het agentschap Onroerend Erfgoed. Het heeft ons enige (understatement) vasthoudendheid gekost, maar het was het waard. Zeker omdat Kortrijk heeft beslist om de adviezen voor de heraanleg van de dreef (opgemaakt door de dienst Onroerend Erfgoed) onverkort uit te voeren.
Alle bomen zullen op termijn worden vervangen. Ze zullen namelijk allemaal ziek worden, sommigen zijn dat al, door de verharding. De nieuwe dreefbomen zullen op een goede manier worden aangeplant. Dat zal Het Ministerie voor Natuur zelf opvolgen. Iedereen content!
We werken aan een modulair bijenhotel, waarvan er al een eerste model is gebouwd. U kunt dus zelf kiezen hoe groot en luxueus uw bijenhotel wordt en met welke materialen het wordt opgevuld. Uiteraard zijn zowel de vullingen als het hout waaruit het bijenhotel is gemaakt duurzaam.
Het bijenhotel wordt door Het Ministerie voor Natuur geplaatst. Meer weten?
Commotie in Oudenaarde. Voor de heraanleg van de Trekweg, in de volksmond ‘de jachthaven’, moeten de twee bomenrijen sneuvelen. Inwoners die zich terecht zorgen maken over dit verlies aan bomen organiseerden zich in een petitie. Sommige omwonenden waren net blij met het verdwijnen van de bomen, die zij als overlast ervaren. Een patstelling was in de maak.
Het Ministerie voor Natuur stelde een plan op om dat te vermijden. Na een toelichting aan het stadsbestuur organiseerden we samen met de stad een buurtvergadering om het plan ook toe te lichten bij de burgers en te luisteren naar hun verzuchtingen.
Onze analyse was misschien verrassend voor andere bomenliefhebbers: er zijn goede, ecologische argumenten om de bomenrijen te kappen. De Kaukasische vleugelnoot vertoont tekenen van verwildering en verdringt plaatselijk inheemse beplanting. Dat maakt zijn meerwaarde voor de biodiversiteit verwaarloosbaar, ook al leveren deze bomen natuurlijk welkome schaduw en filteren ze mee de stadslucht.
Wij adviseerden Oudenaarde om deze monocultuur te vervangen door een diverse mix van bomen. Dat zal veel ecologische winst opleveren. In die mix zitten ook enkele exoten, omdat zij kunnen tegemoetkomen aan verzuchtingen van de buurtbewoners (bijvoorbeeld liever een traag groeiende, niet al te hoge boom voor het huis). De Trekweg is stadsnatuur, geen natuurgebied: een compromis is daar op zijn plaats.
We voegden ook kleurrijke plantenborders toe, die de bestaande schrale grasvlekken zullen vervangen. Als kers op de taart wordt de rechteroever ontwikkeld als ecologische oever. Met kruidenrijke oevervegetatie, uittreedplaatsen voor waterdieren en een ijsvogelwand om de ijsvogel weer hartelijk welkom te heten na de werken.
Het Ministerie voor Natuur begeleidde de stad Oudenaarde in een plan en een aanpak die voorzien in ecologische winst, klimaatrobuuste stadsvernieuwing en een burgerparticipatief traject. Een potentieel probleem werd een oplossing dankzij de goede samenwerking met de stadsdiensten, hun toekomstgerichte visie en de inbreng van burgers.
Op een projectgrond aan de E17 zaaiden we bloemenstroken met inheemse planten in langs de snelweg en de toegangsweg. Die zijn een schuilplaats voor insecten, kleine dieren en akkervogels – beestjes die het zwaar te verduren hebben. Extra ecologische winst: deze in totaal 6 hectare landbouwgrond wordt niet meer bemest. In afwachting van de definitieve ontwikkeling van dit perceel ontstaat zeer lokaal een beschermingszone voor sommige dieren en planten. Een weliswaar tijdelijke, maar significante meerwaarde voor dit gebied.
In plaats van een verloren perceel tussen de openbare weg en het industriegebouw om te vormen tot parking koos de eigenaar ervoor om het in te richten met duurzaam groen. Een man naar ons hart!
Het Ministerie voor Natuur koos voor een bloem- en kruidenrijk inheems zadenmengsel, gecombineerd met struiken en kleine bomen. Dit is onderhoudsvriendelijk groen op maat van een drukbezette ondernemer die de kosten onder controle wil houden.
De vestiging van COBATIM in Comines voorziet nu in nestgelegenheid voor vogels en kleine dieren en een hartelijk welkom aan insecten.
Ook de werknemers plukken er de vruchten van. Letterlijk, dankzij het aangeplante kleinfruit. En figuurlijk, want wie ontspant niet van een middagpauze tussen zoemende bijen en fluitende vogels?
Op verzoek van de plattelandsgemeente Maarkedal maakten we een duidelijke beschrijving op van criteria voor goede groenschermen rond loodsen en industriegebieden. Niet de zoveelste bomenrij of strak geschoren hagen, maar wel ruimte geven aan waardevol groen. Zoals brede groenstroken met bomengroepen, kleurrijke onderbeplanting en een kruidlaag. En, belangrijk: een goede beschrijving van het beheer. Het groen in deze gebieden is even belangrijk als de economische factor.
Het Ministerie voor Natuur investeert zelf ook. In Rekkem kochten we 1500 vierkante meter verwilderde landbouwgrond aan, gelegen tussen industriegebouwen en enkele woningen.
We kozen er voor begroeiing van struweel (struiken tot 5 meter hoog), enkele bomen en wat braamstruiken (vlinders en bijen zijn dol op de bloemen, vogels op de bessen) enzovoort. Het lapje is toegankelijk voor mensen, maar wel met behoud van de natuurwaarde. Staan op de planning: een vijver, een takkenmuur, fruitstruikjes…